عضو هیات مدیره انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه سازان خودروی کشور با بیان اینکه صنعت خودروسازی کشور از نداشتن یک برنامه جامع رنج می‌برد، معتقد است اگر بی‌برنامگی‌های سه دهه اخیر نبود، امروز در صنعت خودرو پلتفرم ملی داشتیم.
*** خودروسازی نقشه راه نیاز دارد
به گزارش سروش به نقل از صنایع، رضا رضایی با بیان اینکه صنعت خودروسازی نیازمند نقشه راهی مشخص است که قابلیت اجرا داشته باشد، اظهار داشت:
امروز خودروسازی کشور از نداشتن یک برنامه با اهداف مشخص و مدون که در آن توانمندی‌ها و پتانسیل‌ها، نقاط ضعف و قوت و همچنین فرصت‌ها و تهدیدهای صنعت دیده شده باشد، رنج می‌برد.
وی با اشاره به برنامه هفتم توسعه کشور، بیان‌داشت:
هنوز نمی‌دانیم جایگاه صنعت خودرو در این برنامه چیست، در حالی که این صنعت همچون یک لکوموتیو دست‌کم ۷۰ صنعت دیگر را به دنبال خود می‌کشد و سهم بالایی در اشتغال‌زایی، خلق ارزش افزوده و تولید ناخالص داخلی دارد.
با گذشت بیش از چهار ماه از سال، حتی ۶۰ درصد از برنامه‌ای که ابتدای سال از خودروسازان دریافت کرده و برای آن بودجه و برنامه در نظر گرفته بودیم، محقق نشده است و باید باقی‌مانده سال را دریابیم؛ موضوعی که پیش از هر چیز نیازمند تامین زیرساخت‌ها است.
در ماه‌های گذشته از سال، بانک‌ها اعتباردهی خود را قفل کرده‌اند، این در حالی است که اکثر بانک‌ها سود ده بوده‌اند و فقط چند بانک با ناترازی مواجه شده‌اند.
به‌طور قطع اگر بانک سود کرده، حاصل تلاش و مجاهدت تولیدکنندگان و واحدهای صنعتی بوده است؛ بنابراین باید بتواند با اعطای وام و تسهیلات از تولید حمایت کند؛ هرچند با بهره‌های حدود ۳۰ درصدی صنعت نمی‌تواند جان تازه‌ای بگیرد.
رضایی همچنین به جلسات وزیر صمت با خودروسازان اشاره و ابراز امیدواری کرد از دل این جلسات، نقشه‌راهی برای سال جاری بیرون آید و در این راه از توان و تبحر افراد کاردان و کاربلد استفاده شود.
*** اگر بی‌برنامگی‌های سه دهه اخیر نبود، امروز هم پلتفرم ملی داشتیم
به گزارش سروش، عضو هیات مدیره انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه سازان خودروی کشور در پایان و با اینکه کلان اقتصاد کشور وابسته به موضوع اساسی تولید است، اما در ادوار گذشته شاهد نابرابری‌هایی در کل صنعت بودیم و دولت‌ها هیچ‌گاه نگاه یکسان به صنایع مختلف نداشته‌اند، به‌طور مثال به اعلام سود ۷۰ درصدی یکی از فولادسازان کشور اشاره کرد و گفت:
در حالی که واحدهای فولادی یا پتروشیمی هیچ‌گاه زیان نمی‌دهند، اما صنعت خودرو و قطعه‌سازی که بین ۷۰ تا ۸۰ درصد مواد اولیه خود را از آنها تامین می‌کند، در مقایسه با خارجی‌ها در بسیاری موارد مواد اولیه مورد نیاز خود را تا ۱۰۰ درصد گران‌تر تهیه می‌کند.
محاسبه قیمت تمام شده در هیچ یک از صنایع یاد شده سخت نیست، اما می‌بینیم قیمت‌ها در عمل بالاست و معتقدیم باید قیمت‌گذاری دستوری برداشته شود.
امروز شاهدیم در مقایسه با رقبای خارجی از جمله ترکیه که در همسایگی ما است، هم قیمت تمام شده ما به طور متوسط ۳۰ تا ۴۰ درصد بالاتر است و هم از نظر کیفیت عقب‌تر از آنها هستیم.
اگر بی‌برنامگی‌های سه دهه اخیر نبود، امروز هم پلتفرم ملی داشتیم و هم می‌توانستیم همچون ترکیه به سالیانه ۵۰ تا ۶۰ میلیارد دلار صادرات در این صنعت پُرپتانسیل دست یابیم.
خودروسازی و قطعه سازی در جهان یک صنعت استراتژیک است که فعالان آن به‌طور دائم در تلاش برای کاهش قیمت تمام شده، بهبود کیفیت تولیدات، برنامه‌ریزی، تحویل به موقع محصولات و ارائه خدمات پس از فروش مناسب هستند.
ما فعالان این صنعت هم باید بتوانیم استانداردهای موجود را پاس کنیم، بهره‌وری و مهارت‌هایمان را بالا ببریم، در ارتقای آموزش منابع انسانی خود بکوشیم و به‌ویژه مدیران‌مان را با دانش و فناوری روز جهان آشنا کنیم و این، جز با برنامه‌ریزی کوتاه، میان و بلندمدت امکانپذیر نیست.
انتهای پیام///
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.