با آغاز تولید گاز از آخرین قطعه دریایی میدان مشترک گازی پارس جنوبی پس از ۲۰ سال تأخیر به دنبال عقد قرارداد نگهداشت و فشارافزایی این قطعه هستیم.
*** در ۲۰ سال گذشته بر پارس جنوبی چه گذشت؟
به گزارش سروش، میدان گازی پارس جنوبی، به عنوان بزرگ‌ترین میدان گازی جهان میان ایران و قطر مشترک است.
این میدان با مساحت ۹ هزار و ۷۰۰ کیلومتر مربع در سال ۱۳۴۹ کشف شد که سه هزار و ۷۰۰ کیلومتر مربع از مساحت آن (۳۳ درصد) در آب‌های سرزمینی ایران و ۶ هزار کیلومتر مربع دیگر از آن، (۶۷ درصد) در آب‌های سرزمینی قطر قرار دارد.
نخستین حلقه چاه در میدان مشترک پارس جنوبی در سال ۱۳۷۵ حفر شد؛ ۱۰ قطعه ابتدایی آنتا انتهای سال ۱۳۸۸ و دیگر قطعات آن هم به جز قطعه ۱۱ و ۱۴ تا انتهای سال ۱۳۹۸ به طور رسمی به بهره برداری رسیدند.
در نهایت در تاریخ هفتم تیر امسال، نصب نخستین سکوی قطعه ۱۱ میدان مشترک پارس جنوبی پایان یافت؛ در این عملیات، یک سکوی سه هزار و ۲۰۰ تنی از قطعه ۱۲ به قطعه ۱۱ منتقل شدکه به عنوان سنگین‌ترین سکوی پارس جنوبی شناخته می‌شود.
این عملیات که منجر به تولید زودهنگام گاز از قطعه ۱۱ شده، در مدت ۲۰ ماه اجرا شد تا ۲۰ سال انتظار به پایان برسد.
بر اساس آمار‌های اعلامی وزارت نفت، این میدان ۷۰ درصد از گاز مورد نیاز کشور را تامین می‌کند و با آغاز بهره برداری از قطعه ۱۱ پارس جنوبی، ۷.۵ میلیون متر مکعب گاز بیشتر با درآمد سالانه نزدیک به ۵ میلیارد دلار تولید می‌شود؛ مقدار تولید ناحالص ملی یک درصد افزایش پیدا می‌کند و ۱۰ هزار نفر نیز مشغول به کار می‌شوند.
مدیرعامل شرکت ملی نفت هم گفته، به دنبال بهره برداری از این قطعه در پارس جنوبی، روزانه ۵۶ میلیون مترمکعب گاز، یک میلیون تن اتان و یک میلیون تن ال پی جی در سال تولید می‌شود.
چرا بهره برداری از قطعه ۱۱ پارس جنوبی ۲۰ سال طول کشید؟
در سال ۱۳۷۹، شرکت ملی نفت ایران طی یک قرارداد سه جانبه با شرکت فرانسوی توتال وشرکت پتروناس مالزی توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی را در دست گرفتند که شرکت فرانسوی در سال ۱۳۸۷ با بهانه بالا بودن هزینه ها، به صورت یک جانبه از این طرح خارج شد.
در سال ۱۳۸۸ شرکت چینی سی ان پی سی با پیشنهاد ۴ میلیارد دلاری برای ورود در این طرح پیش قدم شد، اما در سال ۱۳۹۲ از اجرای آن کنار کشید.
اواخر مرداد ۱۳۹۲ قرارداد توسعه این میدان بالاخره به شرکت ایرانی پتروپارس واگذار شد، اما در سال ۱۳۹۳ و با گذشت کمتر از ۸ ماه از عقد قرارداد، مدیریت شرکت ملی نفت در آن زمان، روند اجرای طرح را متوقف کرد.
همچنین بخوانید:
اخبار و تحلیل‌های کارشناسی پیرامون انتخابات ایران و جهان
*** بازگشت به عقب با ورود دوباره توتال
توقف روند توسعه پارس جنوبی ادامه داشت تا در سال ۱۳۹۴ شرکت فرانسوی توتال بار دیگر برای حضور در قطعه ۱۱ پارس جنوبی داوطلب شد که نتیجه آن عقد قراردادی در تیر سال ۱۳۹۶ با ارزش ۴.۸ میلیارد دلار میان شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیوم توتال فرانسه، شرکت ملی نفت چین سی ان پی سی چین و شرکت ایرانی پتروپارس بود.
با خروج امریکا از برجام، توتال بار دیگر و این بار به بهانه مشکلات ناشی از تحریم‌های آمریکایی، در سال ۱۳۹۷ از این قرارداد کنار رفت تا بیشترین سهم توسعه این قطعه پارس جنوبی (۸۱ درصد) به شرکت چینی واگذار شود؛ گرچه این شرکت نیز در سال ۱۳۹۸ برای دومین بار از قطعه ۱۱ پارس جنوبی، باز هم به بهانه تحریم کنار کشید و شرکت ملی نفت ایران، حفاری قطعه ۱۱ پارس جنوبی را در آذر ۱۳۹۹ به پتروپارس ایرانی سپرد.
به گزارش سروش، در سال ۱۴۰۰ قطار توسعه مرزی‌ترین قطعه پارس جنوبی به دولت سیزدهم رسید و با گذشت دو سال از عمر این دولت، قطعه ۱۱ پارس جنوبی طی ۲۰ ماه به بهره برداری رسید؛ بهره برداری که وزیر نفت، صبح امروز درباره آن گفت:
پرونده پارس جنوبی در اینجا بسته نمی‌شود.
یکی از اقدامات مهم ما در این میدان که ۷۰ درصد تولید گاز کشور و بیش از ۵۰ درصد خوراک پالایشگاه‌های تولیدکننده بنزین به آن وابسته است، برنامه حفظ نگهداشت تولید و فشارافزایی این میدان خواهد بود؛ مطالعات آن رو به پایان است و عقد قرار فشارافزایی توسط شرکت ملی نفت تا پایان امسال انجام خواهد شد.
انتهای پیام///
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.