*** بحران انرژی در ایران
به گزارش سروش به نقل از صنایع، این روزها بحران انرژی موضوعی است که بسیاری از کشورهای دنیا حتی ایران را تحت تاثیر خود قرار داده است.
اما بحران انرژی برای کشوری با ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های ایران، موضوع دور از انتظاری به نظر می‌آمد.
اینکه چرا کشور ما با داشتن ظرفیت‌های فراوان، در زمستان و تابستان با مشکل گاز و برق مواجه شد سوالی است که برای یافتن پاسخ آن باید عملکرد دولت‌ها طی سال‌های گذشته را بررسی کنیم.
به گفته کارشناسان عدم توجه به توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر را می‌توان از جمله مهمترین دلایل بروز بحران انرژی در ایران دانست.
در حوزه تجدیدپذیرها قوانین و اسناد بالادستی بسیاری وجود دارد اما به گفته فعالان این حوزه عملکرد شایسته و بایسته‌ای نداشته است.
از جمله مهمترین ترک فعل‌های یاد شده در حوزه تجدیدپذیرها عدم اجرای ماده ۶۱ قانون اصلاح الگوی مصرف مصوب سال ۱۳۸۹ است.
این قانون بدون ایجاد هزینه مازاد برای مصرف کننده یا دولت، فقط با در نظر گرفتن میزان توسعه که ۱۰ درصد میزان تولید کشور، قرار بود به بخش تجدیدپذیر اختصاص پیدا کند.
به گفته فعالان این حوزه به دلیل ضعف عملکرد و نگرش جزیره‌ای بین دستگاه‌های مختلف دولت این قانون نتنها در برنامه پنجم و ششم اجرا نشد بلکه در سال ۱۴۰۰ نیز به جای ۱۰ درصد کمتر از یک درصد توسعه پیدا کرد.
همه اینها نشان دهنده این است که کشور ما برای جبران ناترازی برق و گاز به ویژه در صنایع برای سال‌های آتی باید به سمت توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر قدم بردارد.
خبرنگار صنایع در همین راستا و به جهت بررسی هرچه بیشتر دلایل عدم موفقیت در توسعه انرژی‌های تجدید پذیر گفتگوی اختصاصی را با رئیس کارگروه آموزش و ترویج انجمن انرژی های تجدیدپذیر ایران انجام داده است که در ادامه ملاحظه خواهید نمود.
*** دلایل توسعه نیافتن انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران
امیر طالبی طرقبه در ابتدای این گفتگو در خصوص مهمترین دلایل توسعه نیافتن انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران، اظهار داشت:
آنچه که باعث شده در برنامه‌های پنجم و ششم توسعه به اهداف خود در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر نرسیم و در شرایط کنونی نه نیروگاه‌داران و سرمایه‌گذاران راضی باشند و نه وزارت نیرو به اهداف خود در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر رسیده باشد، بخشی‌نگری و عدم حمایت کامل در بزنگاه‌های قانون‌گذاری حوزه‌های تجدیدپذیر است.
وی در ادامه، تصریح کرد:
در سال ۱۴۰۱ تعرفه‌های گمرکی ماشین‌آلات تولیدی از چهار درصد به یک درصد کاهش یافت؛ این در حالی است تجهیزات و ماشین آلات تولید برق کاهش پیدا نکرد و در این بخشنامه قرار نگرفتند.
این اقدام در شرایطی انجام شد که هدف ما احداث ۴۰۰۰ مگاوات نیروگاه خورشیدی بود و کاهش این تعرفه در واردات تجهیزات نیروگاه‌های خورشیدی می‌توانست کمک زیادی به سرمایه‌گذاران کند و موجب کاهش چشمگیر هزینه‌های پروژه‌های سرمایه گذاری در حوزه انرژی های تجدیدپذیر شود.
*** دو درخواست مهم از دولت‌مردان
به گزارش سروش، رئیس کارگروه آموزش و ترویج انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر در پایان و در خصوص دیگر دلایل توسعه نیافتن انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران، تشریح کرد:
در حوزه مالیاتی نیز عدم حمایت از تجدیدپذیرها باعث شده نیروگاه‌های تجدیدپذیر که عمدتا خصوصی است، امکان تهاتر بدهی‌ها از محل مطالبات خود از دولت، با ادارات مالیاتی را نداشته باشند.
زمانی که صحبت از حمایت از انرژی‌های تجدیدپذیر است انتظار این است که معافیت‌های مالیاتی مناسبی برای انرژی‌های تجدیدپذیر تصویب و اجرا شود.
اما نتنها چنین معافیت‌هایی برنامه‌ریزی و تصویب نمی‌شود که حتی امکان تهاتر بدهی‌های نیروگاه‌های تجدیدپذیر را به اداره مالیاتی از محل مطالبات خود از ساتبا را نیز فراهم نمی‌کنند.
شاید انجام همین دو اقدام کوچک و حمایت از تجدیدپذیرها در این دو بخش بتواند کمک زیادی به رشد این صنعت و افزایش علاقه سرمایه‌گذاران برای ورود به این صنعت کند، اما متاسفانه این مهم صورت نگرفته است.
انتظار ما این است که دولت محترم نسبت به تهاتر مالیاتی نیروگاه‌های تجدیدپذیر و کاهش تعرفه گمرکی تجهیزات انرژی‌های تجدیدپذیر اقدام کند.
انتهای پیام///
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.