*** ضرورت حرکت به سمت انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر
به گزارش سروش به نقل از صنایع، دنیای امروز برای رسیدن به هدف بزرگی چون نداشتن آلایندگی، برنامه ریزی طولانی مدتی را انجام داده و ضرورت رفتن به سمت انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر بر همگان مبرهن شده است.
در این میان کشور ما نیز برنامه‌هایی را در این زمینه داشته اما اینکه چقدر از این برنامه‌ها محقق شده و دلایل عدم پیشرفت قابل توجه در این حوزه چیست، سوالی است که این روزها به خصوص در شرایط قطعی‌های گاز و برق صنایع بیش ار پیش اهمیت پیدا می‌کند.
خبرنگار صنایع با توجه به اهمیت موضوع و به جهت بررسی هر چه بیشتر ابعاد آن، گفتگوی اختصاصی را با دبیر انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر ایران انجام داده و پاسخ سوال مذکور را از وی جویا شده است که در ادامه ملاحظه خواهید نمود.
*** اسناد بالادستی و برنامه‌های توسعه‌ای انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران
محمد امین زنگنه در ابتدای این گفتگو در خصوص برنامه‌های توسعه‌ای انرژی‌های تجدیدپذیر در برنامه توسعه پنجم و ششم، اظهار داشت:
در برنامه توسعه پنجم سخن از تامین ۵ درصدی انرژی برق کشور از طریق انرژی‌های تجدید پذیر بود اما این امر محقق نشد و به برنامه توسعه ششم منتقل شد.
در برنامه ششم توسعه، ۱۰۰ هزار مگاوات ظرفیت توسعه نیروگاهی تعریف شد و مقرر شد ۵ هزار مگا وات ظرفیت توسعه تجدیدپذیر داشته باشیم اما این موضوع نیز متاسفانه محقق نشد و در حال حاضر کل ظرفیت نیروگاهی ما از محل انرژی‌های تجدیدپذیر به هزار مگاوات نیز نمی‌رسد.
ما در قانون هوای پاک درباره انرژی‌های تجدیدپذیرها مواردی را داریم که گفته شده ۳۰ درصد از ظرفیت جدید نیروگاهی کشور به انرژی‌های تجدیدپذیر توسعه پیدا کند که این نیز متاسفانه محقق نشده است.
وی در ادامه، اضافه کرد:
در سال ۱۳۹۸ نیز سندی توسط شورای عالی انرژی منتشر شد تحت عنوان سند چشم انداز گاز در افق ۱۴۲۰ که در آن به بحث ناترازی گاز می‌پردازد و این روزها ما دست به گریبان این مشکل هستیم.
بسیاری از صنایع به علت عدم تامین گاز دچار خاموشی شدند که این مهم باعث عدم النفع چند میلیون دلاری برای این صنایع می‌شود و در صورت جمع زدن شاید این عدد به میلیارد دلار نیز برسد.
در این سند گفته شده تا سال ۱۴۲۰ ما باید ۲۵ هزار مگاوات انرژی تجدیدپذیر در کشور داشته باشیم و تا پایان سال ۱۴۰۰ گفته شده ۱۸۰۰ مگاوات که در حال حاضر ما تقریبا نصف این مقدار را در مدار داریم.
بنابراین هر کدام از اسناد بالادستی و قوانین را که مد نظر قرار دهیم از برنامه عقب هستیم.
*** دلایل عدم پیشرفت در برنامه‌های توسعه‌ای انرژی‌های تجدیدپذیر
دبیر انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر ایران درباره چرایی این عدم تحقق، پاسخ داد:
یکی از دلایل عقب ماندن از برنامه‌های توسعه‌ای صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر وجود منابع سرشار گازی در کشور بود که منجر شد تا مسئولان با وجود این منابع علاقه‌ای به توسعه انرژی تجدیدپذیر نداشتند.
بنابراین تا زمانی که دچار مشکل کمبود گاز نشده بودیم قبول این مسئله برای مسئولان سخت بود، اما اکنون متاسفانه یا خوشبختانه از زمانی که دچار کمبود گاز در کشور شدیم، ضرورت ان برای مسئولان مشخص شده است.
زنگنه در ادامه، تصریح کرد:
البته بحث ضرورت، یک موضوع است و اینکه باعث اقدام شود، نکته دیگری است.
متاسفانه چون ید واحدی در سیاست‌گذاری و اجرای سیاست‌های انرژی نداریم باعث شده به صورت مجمع الجزایری در وزارت‌خانه‌ها و سازمان‌ها اقدام کنیم.
مثلا وزارت نفت مسئول تامین گاز کشور است و وزارت نیرو در این زمینه مسئولیت خاصی ندارد و این درحالی است که نیروگاه‌های حرارتی ما بزرگترین مصرف کننده گاز کشورند و ۳۰ درصد گاز کشور را مصرف می‌کنند.
از سمت دیگر برای توسعه تجدیدپذیرها نیاز به بودجه داریم اما سازمان برنامه و بودجه متاسفانه بنا به کمبود منابع بودجه‌ای توجه چندانی به این مسئله ندارد.
*** چشم انداز گازی ایران در پایان سال ۱۴۲۰
به گزارش سروش، دبیر انجمن انرژی‌های تجدیدپذیر ایران در پایان، اظهار داشت:
ما تا پایان سال ۱۴۲۰ نیاز به تامین ۱۵۰ هزار مگا وات برق داریم، در حال حاضر ظرفیت تامین برقی کشور ۷۰ هزار مگاوات است و عملا ما باید در طی ۲۰ سال این ظرفیت را دو برابر کنیم.
از سمت دیگر منابع گاز برای تامین گازی نیروگاه‌ها نداریم، بنابراین باید به سمت انرژی‌های تجدید پذیر برویم.
از طرف دیگر در سند چشم انداز گاز بررسی شده که اگر با همین سیاست‌ها همین روند را ادامه دهیم در سال ۱۴۲۰ به عدد ناترازی گاز روزانه ۵۱۲ میلیون متر مکعب می‌رسیم.
برای اینکه یک معیار برای بزرگی این عدد داشته باشیم عرض کنم که ما اگر مصرف یکساله کشور را تقسیم بر ۳۶۵ روز سال کنیم تقریبا مصرف روزانه ما در حال حاضر به طور متوسط ۶۵۰ میلیون متر مکعب در روز است.
عدد ۵۱۲ میلیون متر مکعب در روز عدد بسیار بزرگی است و ما تبدیل به وارد کننده گاز طبیعی خواهیم شد که این مهم هم امنیت انرژی کشور را زیر سوال می‌برد و هم استقلال کشور را از بین می‌برد و باعث ایجاد وابستگی می‌شود و هم از نظر اقتصادی باید منابع زیادی را صرف واردات گاز کنیم.
انتهای پیام///
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.