*** مکاتبه خودرویی شورای رقابت و بورس
به گزارش سروش، به نقل از صنایع، طی روزهای اخیر رئیس شورای رقابت در نامه‌ای به رئیس سازمان بورس، عرضه خودرو در بورس کالا به جز خودروهای هایما و تارا را غیرقانونی اعلام و تاکید کرد که عرضه خودرو باید طبق روال قبلی صورت گیرد.
این در حالی است که شورای عالی بورس بر ادامه عرضه خودرو در بورس کالا تاکید دارد و طی روزهای گذشته پس از برگزاری جلسه‌ای مقرر کرد عرضه خودرو در بورس کالا منطبق با مصوبه قبلی این شورا تا زمان اتخاذ تصمیم از سوی شورای رقابت ادامه پیدا می‌کند.
با توجه به شرایط مذکور این سوال مطرح است که عرضه خودرو طبق روال قبلی آن، یعنی قرعه کشی که بسیاری از کارشناسان صنعت خودرو آن را لاتاری می‌نامند گزینه مناسب‌تری است یا عرضه خودرو در بورس کالا که براساس اعلام سازمان بازرسی کل برخلاف منافع مصرف کننده است؟
خبرنگار صنایع برای بررسی هرچه بیشتر ابعاد این موضوع و کسب پاسخ سوال مذکور گفتگوی اختصاصی را با یکی از کارشناسان صنعت خودرو انجام داده است که در ادامه، ملاحظه خواهید نمود.
*** هزارتوی مشکلات صنعت خودرو
مجید کاغذگریان در ابتدای این گفتگو پیرامون مکتابه چند روز اخیر شورای رقابت و سازمان بورس، اظهار داشت:
مسئولین سیاست‌گذار معتقدند تصمیمات جدیدی که اتخاذ کردند بسیار بروز و بهینه است ولی بعد از هر گفتگویی که با رسانه دارم شرایط ده بیست درصد بد تر و سخت تر شده است؛ یعنی شاید در گفتگوی قبلی بنده با مجموعه خبری صنایع قیمت پژو ۲۰۶ چهار صد میلیون تومان بود ولی الآن نزدیک هفت صد میلیون تومان شده است.
بنابراین تمامی این تصمیمات برگشت به عقب است.
مگر ما در گذشته شورای رقابت نداشتیم؟
مگر این همه سال شورای رقابت برای خودرو تصمیم نگرفت؟
وضعیت فعلی صنعت خودرو نتیجه آن فرایندها و تصمیماتی است که در سال‌های گذشته گرفته شده است، شرایط فعلی این صنعت یک دفعه رخ نداده و یک شبه نبوده است!
فرض کنیم به تصمیمات شورای رقابت برگشتیم، چه مشکلی قرار است حل شود؟
دوباره ۵ درصد زیر حاشیه بازار بفروشند؟
ما درگیر یک فرایند باطل شده‌ایم، هرزگاهی این سیکل باطل را دور می‌زنیم و باز برمی‌گردیم به سر خط و دوباره دور می‌زنیم و بعد از چند وقت دیگر باز برمی‌گردیم که متاسفانه حافظه کوتاه مدت و بلند مدت مردم نیز به این نوع تصمیمگیری ها کمک می‌کند.
وی در ادامه، تصریح کرد:
بنده قصد ندارم به این موضوع به مستقیم و صریح بپردازم و می‌خواهم از منظری دیگر به موضوع نگاه کنم.
ابتدا باید دید که اینکه ساختار و جایگاه شورای رقابت کجاست و چگونه چنین نامه‌ای به سازمان بورس ارسال کرده است.
چرا که بورس زیر نظر شورای عالی بورس قرار دارد و ذیل تصمیمات شورای عالی بورس می‌تواند اقدام کند.
بنابراین این سوال مطرح است اگر مهرماه این مهلت به اتمام رسیده است چرا الان و در این زمان باید چنین نامه‌ای ارسال شود.
به نظر من جز اینکه این اقدامات بازار را ملتهب می‌کند و در این شرایط به بازار شوک ایجاد می‌کند، هر گونه تصمیمی باعث می‌شود که بازار از روند عادی خود خارج شود.
نکات مذکور به نظر من یک نگاه است، ولی من می‌خواهم در یک منظر کلانتر به این موضوع بپردازم.
حرمت امامزاده را متولی آن نگه می‌دارد، یعنی وقتی متولی عملکرد ضعیفی دارد، تمام این سازمان‌ها به خودشان اجازه می‌دهند در مورد یک موضوع تخصصی یا غیر تخصصی اظهار نظر کنند.
اگر دقت کنید یک روز مسئولان سازمان بورس در مورد خودرو نظر می‌دهند، یک روز پلیس از خودرو شکایت می‌کند.
بنابراین هرفردی از هر منظری که می‌رسد در مورد خودرو اظهار نظر می‌کند و این بازاری که خود آن دستخوش هزاران اتفاقات و نابسامانی‌ها است را ملتهب می‌کند.
*** سیاستگذاری غلط؛ پاشنه آشیل صنعت خودرو
کارشناس صنعت با انتقاد از سیاستگذاریهای صنعت خودرو، ادامه داد:
علت اصلی وقوع چنین اتفاقاتی در صنعت خودرو کشور سیاستگذاری نامناسب در این حوزه است.
مگر قرار نبود واردات خودرو آزاد شود و بازار تحت تاثیر آن قرار بگیرد؟
در حال حاضر همین وارداتی که دارد انجام می‌شود چه تاثیری داشت؟
وارداتی که بالای یک میلیارد و ۴۰۰ – ۵۰۰ میلیون انجام می‌شود و تازه با این مبلغ در بورس خرید و فروش می‌شود و در بازار بالای ۲ میلیارد است، چگونه می خواهد به بازار خودرو و خودروساز کمک کند؟
خودرویی که با این مبلغ خرید و فروش می‌شود در تمام کشورهای اطراف ما ۶۰۰ میلیون است.
بنابراین این واردات چگونه می‌خواهد به بازار خودرو و خودروساز کمک کند؟
کاغذگریان در ادامه، تصریح کرد:
مگر می‌شود ما تصمیمی بگیریم که ناپخته باشد!
چطور الآن و بعد از گذشت چند ماه از عرضه خودرو در بورس دارند تصمیم می‌گیرند که این سود مابه التفاوت فروش خودرو در بورس با قیمت کارخانه را چه کار کنیم!
اول باید این تصمیمات را تا انتهای فرایند در نظر می‌گرفتند و تمام بازخوردهای آن را در تمام جنبه‌ها دیده و بعد تصمیم می‌گرفتند که خودرو را در بورس بفروشیم!
بعد از دو ماه که عرضه خودرو در بورس انجام شده تازه می‌گویند این مابه التفاوت سود را باید چه کنیم!
وی همچنین، اضافه کرد:
الآن برای خودروهای تجاری تصمیم گرفته‌اند که این خودروها را سود بازرگانی اعلام کنند و به خزانه دولت بریزند، اما برای خودروساز داخلی این سود چه می‌شود؟
الآن خودروسازها دارند در سیستم کدال این سود را به عنوان سود و افزایش فروش شناسایی می‌کنند و قیمت سهام خود را افزایش می‌دهند و به قول خودشان مقداری از ضررهای انباشته سال‌های قبل را جبران می‌کنند.
اگر یک دفعه تصمیم بگیرند که این سود مابه التفاوت به خزانه برگردد تکلیف خودروساز و سهامدار این وسط چه می‌شود؟
برای قیمت سهام چه اتفاقی می‌افتد؟
تصمیمات خلق الساعه و بعضاً غیر کارشناسی شده التهاب بازار را چندین برابر می‌کند و تصمیماتی که همه جانبه و جامع نیست این بازار را هیچ موقع به سرمنزل مقصود نخواهد رساند.
*** قرعه‌کشی یا عرضه در بورس؟
به گزارش سروش، کارشناس صنعت خودرو در پایان و در پاسخ به این پرسش که عرضه خودرو در بورس باید ادامه پیدا کند یا باید به همان روش سابق برگردیم، تشریح کرد:
به نظر بنده روش کار مهم نیست، هدف مهم است.
هدف تناسب بین عرضه و تقاضا است.
چه شما با بورس این کار را انجام دهید و یا چه به روش قرعه کشی یا به قولی لاتاری و هر چیزی که دوستان دارند اشاره می‌کنند و یا به هر روش دیگری مثل فروش فوری یا غیر فوری و حتی پیش فروش؛ زمانی که عرضه به تناسب تقاضا نباشد آن بازار آرامش پیدا نمی‌کند.
دولت در حال حاضر الآن قیمت کارخانه را مثلا برای ۲۰۶ تقریبا ۱۸۰ – ۲۰۰ میلیون دولت نگه داشته است.
الان چند درصد مردم مصرف کننده واقعی هستند؟
در شرایطی که خودرویی که در کارخانه ۱۸۰ – ۲۰۰ میلیون تومان و در بازار ۶۰۰ میلیون تومان است، بسیاری از متقاضیان مصرف کننده واقعی نیستند.
چطور ممکن است در بازاری که برای مثال قیمت یک دبه روغن ۴۰۰ هزار تومان است، یک کولر خودرو که ۱۰۰ تا ۱۵۰ قطعه دارد حداقل ۴ یا ۵ میلیون تومان است؟
نمی‌شود همه بازار را رها کنی و یک محصولی که استراتژیک است و روی قیمت بقیه اجناس در بازار تاثیرگذار است را دستوری نگه داری.
فاصله آن می‌شود این گپی که بین قیمت بازار و قیمت کارخانه وجود دارد.
در روش قرعه کشی همه مابه التفاوت‌ها نصیب دلالان می‌شد الآن یک قسمت نصیب خودروساز و بخش دیگری نیز نصیب دلال می‌شود.
یعنی روش فرقی نمی‌کند؛ خودروسازی که به دلیل سوء مدیریت و بی کفایتی بازار خودرو را به این وضعیت در آورده، دارد مقداری از بی کفایتی خود را از این سود تامین می‌کند.
دلال نیز همان قسمت را دارد کم تر می‌برد.
بنابراین در هر صورت دارد از جیب مردم پرداخت می‌شود چراکه خودرو معادل آن در تمام کشورهای همسایه ما یک ششم تا یک پنجم قیمت قیمت این خودرو است.
اگر این تصمیمگیری اینقدر سخت است چطور تمام کشورهای دیگر در دنیا دارد این اتفاق می‌افتد؟
چرا فقط در ایران باید این شکل باشد؟
کشورهای دیگر مشکل توضیع که ندارند، تازه برای فروش خودرو التماس می‌کنند؛ اما اینجا خریدار است که دارد التماس می‌کند.
شما به یک کمپانی تولیدکننده خودرو بگویید در یک کشور یک بازار وجود دارد که مردم التماس می‌کنند و پیش پیش برای شما پول واریز می‌کنند که آیا یک خودرو به آنها برسد یا نرسد!
نکته قابل تامل در این میان تصمیمات بسیار ناپخته و خلق الساعه است.
طی روزهای گذشته شنیدم که دوباره یک تصمیم جدید به سازمان بورس اضافه کرده‌اند مبنی بر اینکه هرکسی می تواند خودرویی بخرد که پلاک به نام آن فرد نباشد.
الآن یک نفری که یک ماشینی دارد که خراب است و یا می‌خواهد ماشین خود را تبدیل به احسن کند، چه باید بکند؟
آیا باید ماشین خود را بفروشد که پلاک به نامش نباشد و بعد بیاید در بورس که آیا به او خودرو برسد یا نرسد؟
تصمیمات اصلاً کارشناسی نشده‌اند و همه این تصمیمات ایجاد کننده التهاب به بازار هستند و روز به روز اوضاع را هم پیچیده تر می‌کنند.
انتهای پیام///
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.